Tramwaje w Szczecinie

Tramwaje w Szczecinie

PESA 120Na na linii 7

Dane ogólne

Lokalizacja

Polska, Szczecin

Data uruchomienia

1879

Operator

Tramwaje Szczecińskie

Całkowita długość linii

110,77 km

Liczba linii

12

Infrastruktura

Długość torowisk

60 km km

Napięcie sieci

600 V DC

Rozstaw szyn

1435 mm

Liczba przystanków

95

Tabor

Liczba wagonów

254

Liczba wagonów niskopodłogowych

12

Schemat sieci

1 23456789101112

Tramwaje w Szczecinie (niem.Straßenbahn Stettin) - ósmy co do wielkości system komunikacji tramwajowej działający w stolicy województwa zachodniopomorskiego - Szczecinie. Całkowita długość linii wynosi 110,77 km, na trasie znajduje się 95 przystanków. Współcześnie funkcjonuje 12 linii tramwajowych zwykłych + 1 linia turystyczna.

System posiada standardowy europejski rozstaw torów: 1435 mm. Został uruchomiony jako tramwaje konne w 1879 roku przez niemieckie przedsiębiorstwo Stettiner Straßen-Eisenbahn Gesellschaft. System zelektryfikowano w latach 1897-1900.

Operatorem szczecińskich tramwajów jest od 1 stycznia 2009 spółka Tramwaje Szczecińskie sp. z o.o.

Historia[]

Tramwaje konne[]

21 października 1872, jeszcze przed zburzeniem murów fortecznych, inżynier Johannes Büssing otrzymał z Królewskiej Dyrekcji Policji w Berlinie koncesję na budowę konnej sieci tramwajowej. Niecałe 6 lat później podpisano z miastem umowę ważną 30 lat. 25 marca 1879 utworzono spółkę Stettiner Straßen-Eisenbahn Gesellschaft (Szczecińskie Towarzystwo Ulicznej Kolei Żelaznej), która jeszcze tego samego roku uruchomiła pierwsze konne linie tramwajowe. 23 sierpnia została otwarta linia prowadząca z okolic obecnego pl. Gałczyńskiego przez pl. Zwycięstwa do ul. Staszica, a 16 października druga linia z ul. Wiszesława do ul. Potulickiej. Długość obu tras wyniosła prawie 11,5 km. Początkowo zakupiono 16 wagonów, które ciągnęło 80 koni, a w 1898 było już 39 wagonów i 198 koni. W 1886 uruchomiono kolejne 2 linie: z Dworca Głównego do ul. Chmielewskiego oraz z ul. Wyszyńskiego do Nabrzeża Wieleckiego. Pierwszą zajezdnię zlokalizowano na skrzyżowaniu obecnych al. Wojska Polskiego i ul. P. Skargi. Później powstały jeszcze 3: przy ul. Dębogórskiej, przy ul. Dubois i przy ul. Kolumba.

Tramwaje elektryczne do 1945 r.[]

W latach 1896–1900 na większości linii wprowadzono trakcję elektryczną. Elektryfikacji linii dokonała spółka Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft. Główne linie tramwajowe były dwutorowe, a boczne jednotorowe. Prąd dostarczały elektrownie na Pomorzanach, Starym Mieście i najstarsza w Szczecinie, przy ul. Gdańskiej. Tramwaje miały silnik o mocy 35 KM. Stare wagony konne zostały przerobione na 32-miejscowe (wcześniej 26 miejsc). W 1904 wprowadzono, oprócz kolorów także numerację linii:

Linia 1: Westend (Łękno) – Lastadie (Łasztownia) (Linienfarbe: gelb)
Linia 2: Berliner Tor (Brama Portowa) – Zentralfriedhof (Cmentarz Centralny) (Linienfarbe: grau)
Linia 3: Nemitz (Niemierzyn) – Hauptbahnhof (Linienfarbe: orange)
Linia 4: Pommerensdorf (Pomorzany) – Arndtplatz (pl. Szarych Szeregów) (Linienfarbe: grün)
Linia 5: Alleestr. (Wawrzyniaka) – Turnerstr. (Jagiellońska) – Unterwiek (Jana z Kolna) (Linienfarbe: blau)
Linia 6: Hauptbahnhof – Zabelsdorf (Niebuszewo) (Linienfarbe: weiß)
Linia 7: Frauendorf (Golecino) – Bellevue (Potulicka) (Linienfarbe: rot)

W 1903 po raz pierwszy zbudowano linię na drugi brzeg Odry – uruchomiono linię przez Most Długi do obecnej ul. Energetyków, a w 1910 przez Most Kłodny (w miejscu dzisiejszej Trasy Zamkowej) do nabrzeża Duńczycy na ul. Wendy na Łasztowni. W 1907 utworzono Zajezdnię Niemierzyn (przy ul. Niemierzyńskiej), a 5 lat później po wcześniejszej likwidacji zajezdni na ul. Dębogórskiej, otwarto Zajezdnię Golęcin (przy ul. Wiszesława). Od 1919 tramwaje zaczęły przewozić przesyłki pocztowe (do dziś istnieją tory prowadzące do bramy Poczty nr 1 przy Al. Niepodległości). W 1926 po połączeniu Wyspy Jaskółczej (z tyłu zajezdni przy ul. Kolumba) z brzegiem, zlokalizowano tam magazyn oraz scentralizowano sieć elektryczną. W 1927 po utworzeniu lotniska w Dąbiu, ulokowano przy nim pętlę tramwajową. Linia prowadziła wówczas przez 4 mosty: Długi, Portowy, na Regaliczce (obecnie nie istnieje) oraz Cłowy. Była to jedyna w historii linia tramwajowa na Prawobrzeżu Szczecina, obecnie nie istnieje. Do 1929 położono sieć trakcyjną nad mostami Długim i Cłowym. Wcześniej tramwaje pokonywały je siłą rozpędu. Na wniosek mieszkańców poszczególnych, nowo wybudowanych osiedli istniejące linie systematycznie przedłużano. Średnia prędkość ówczesnych tramwajów wynosiła ok. 16 km/h. Od 1928 komunikację tramwajową zaczęły wspomagać także autobusy. W 1934 otwarta została ostatnia zajezdnia, przy al. Wojska Polskiego 200 (obecnie Zajezdnia Pogodno). W 1940 długość linii osiągnęła 50,3 km, przewieziono wówczas 58,8 mln osób (w 1910 r. było to 18,6 mln). Po nalotach alianckich w latach 1943-1944 wiele torowisk było nieprzejezdnych, jednak dzięki pracy szczecińskich tramwajarzy udało się w tym czasie część linii przywrócić w miarę możliwości do normalnego funkcjonowania.

Lata 1945–1956[]

II wojna światowa przyniosła zniszczenia sieci torowej w 45%, trakcyjnej w 75%, oraz taboru w 50%. Tuż po wojnie działała tylko jedna zajezdnia, przy ul. Niemierzyńskiej. Stąd też kursowała do Bramy Portowej pierwsza linia uruchomiona 12 sierpnia 1945. Nie odbudowano części torowisk: na ul. Staszica - ul. E. Plater, ul. Rayskiego - część ul. Malczewskiego (od al. Wyzwolenia do ul. Matejki) oraz na ul. Wendy i przez Most Cłowy, natomiast przedłużono część już istniejących linii. Pierwszą firmą zarządzającą komunikacją miejską było Tramwaje i autobusy miasta Szczecina, już w latach 50. zmieniono jej nazwę na Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne. W tym czasie dysponowała ona 113 wagonami silnikowymi i 123 doczepnymi o różnym stopniu zniszczenia. Tabor autobusowy był zniszczony całkowicie. W 1945 pracowało w Szczecinie 23 tramwajarzy (głównie z Poznania), a pod koniec roku już 560 osób. W 1946 uruchomiono 4 linie tramwajowe, które kursowały pod koniec roku po 16,7 km tras. 4 kwietnia 1947 otwarto pierwszą linię autobusową obsługiwaną wozem marki Büssing.

Linie tramwajowe w 1946 roku:

Linie 1: Wojska Polskiego – Brama Portowa (Berliner Tor)
Linie 3: Las Arkoński (Eckerberger Wald) – Hauptbahnhof
Linie 4: Matejki – pl. Kościuszki
Linie 6: Gocław (Gotzlow) – Lubeckiego
Linie 7: Hutnicza – Mickiewicza

Linie tramwajowe w 1948 roku:

Linie 1: Zajezdnia Pogodno – Wojska Polskiego - Brama Portowa
Linie 2: Kołłątaja – Bahnhof Niebuszewo (Zabelsdorf)
Linie 3: Pomorzany (Tiergarten) – Las Arkoński
Linie 4: Powstanców Wlkp. – Hauptbahnhof
Linie 5: Lubeckiego – Ku Słoścu
Linie 6: Gocław – Lubeckiego
Linie 7: Żołnierska – Jana z Kolna (Unterwiek)[3]

Lata 1956–1989[]

W 1956 kursowało 9 linii tramwajowych. W stosunku do dzisiejszych, ówczesne trasy uległy tylko niewielkim zmianom. Trasy linii 1, 5, 7 i 9 kursowały po istniejących jeszcze torowiskach na al. Wojska Polskiego od pl. Zwycięstwa do pl. Szarych Szeregów, ul. Obrońców Stalingradu i ul. Staromłyńską. W latach 1960–1963 komunikację w mieście stanowiły także hydrobusy o nazwach "Juliszka" i "Margitka" kursujące po Odrze i terenach szczecińskiego portu. W latach 1964–1973 w związku z długotrwałym remontem zamknięto ul. Gdańską. 7 grudnia 1967 ok. godz. 6:35 miał miejsce najtragiczniejszy wypadek w historii szczecińskiej komunikacji tramwajowej. Linie tramwajowe w 1964:

Linie 1: Głębokie – Wojska Polskiego – Brama Portowa – Potulicka
Linie 2: Bahnhof Niebuszewo – Wyzwolenia – Brama Portowa – Wyszyńskiego – Gdańska – Basen Kaszubski
Linie 3: Pomorzany – Las Arkoński
Linie 4: Pomorzany – pl. Kościuszki – Piłsudskiego – Brama Portowa – Hauptbahnhof
Linie 5: Krzekowo – Mickiewicza – Jagiellońska – Obrońców Stalingradu – Matejki – Stocznia Szczecińska – Stocznia Remontowa
Linie 6: Gocław – Dworcowa
Linie 7: Krzekowo – Mickiewicza – Jagiellońska – Obrońców Stalingradu – Wyszaka – Stocznia Szczecińska
Linie 8: Gumieńce – Brama Portowa – Gdańska – Basen Kaszubski
Linie 9: Zajezdnia Pogodno – Wojska Polskiego – Potulicka

Trasy linii tramwajowych w 1988:

1: Głębokie – Stocznia Szczecińska
2: Dworzec Niebuszewo – Basen Górniczy
3: Las Arkoński – Pomorzany
4: Pomorzany – Potulicka
5: Krzekowo – Ludowa
6: Gocław – Pomorzany
7: Krzekowo – Basen Górniczy
8: Gumieńce – Basen Górniczy
9: Głębokie – Potulicka
10: Gocław – Potulicka
11: Ludowa – Pomorzany
12: Dworzec Niebuszewo – Pomorzany

Linie tramwajowe[]

Linia	Trasa	Długość [km]	Czas przejazdu [min]	Częstotliwość [min]	Przystanki	Uwagi
1	(Głębokie) ↔ Zajezdnia Pogodno ↔ Potulicka Wojska Polskiego – Piłsudskiego – Matejki – Niepodległości – 3 Maja – Narutowicza – Potulicka	7,1 (9,4)	29 (34-35)	powszednie: 12/24/20 wolne: 24/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	15 (20)	Na trasie Głębokie – Potulicka kursuje w dni powszednie w godzinach szczytu, w soboty w godzinach 9-19 oraz w niedziele i święta w godzinach 11-18. Pozostałe kursy na trasie Zajezdnia Pogodno – Potulicka.
2	Dworzec Niebuszewo ↔ Basen Górniczy Orzeszkowej – Asnyka – Kołłątaja – Wyzwolenia – Niepodległości – Wyszyńskiego – Energetyków – Gdańska	7,4	25-26	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	14-15
3	Las Arkoński ↔ Pomorzany Arkońska – Niemierzyńska – Krasińskiego – Wyzwolenia – Niepodległości – Dworcowa – Nowa – Kolumba – Chmielewskiego – Smolańska	8,7	33-34	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	22
4	Potulicka ↔ Pomorzany Potulicka – Narutowicza – 3 Maja – Niepodległości – Matejki – Piłsudskiego – Piastów – Powstańców Wielkopolskich – Budziszyńska	7,4	32-33	powszednie: 12/12	18	Kursuje w dni powszednie w godzinach 7-18.
5	Krzekowo ↔ Stocznia Szczecińska Żołnierska – Mickiewicza – Bohaterów Warszawy – Jagiellońska – Piastów – Piłsudskiego – Matejki – Malczewskiego – Parkowa – Dubois – Firlika	7,6	28-29	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	17-18
6	Gocław ↔ Pomorzany Lipowa – Światowida – Strzałowska – Wiszesława – Dębogórska – Ludowa – Druckiego-Lubeckiego – Stalmacha – Nocznickiego – Firlika – Łady – Jana Z Kolna – Nabrzeże Wieleckie – Kolumba – Chmielewskiego – Smolańska	10,9	35-36	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	23-24
7	Krzekowo ↔ Basen Górniczy Żołnierska – Mickiewicza – Bohaterów Warszawy – Krzywoustego – Wyszyńskiego – Energetyków – Gdańska	10	32-33	powszednie: 6/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	18	Plik:Handicap reverse blue background.svg Linia częściowo obsługiwana taborem niskopodłogowym.
8	Gumieńce ↔ Basen Górniczy Kwiatowa – Ku Słońcu – Sikorskiego – Krzywoustego – Wyszyńskiego – Energetyków – Gdańska	9	29	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	16	Plik:Handicap reverse blue background.svg Linia częściowo obsługiwana taborem niskopodłogowym.
9	Głębokie ↔ Potulicka Wojska Polskiego – Wawrzyniaka – Bohaterów Warszawy – Krzywoustego – Niepodległości – 3 Maja – Narutowicza – Potulicka	8,9	32-35	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	18
10	Las Arkoński ↔ Gumieńce Arkońska – Niemierzyńska – Krasińskiego – Wyzwolenia – Niepodległości – Krzywoustego – Sikorskiego – Ku Słońcu – Kwiatowa	9,5	36	powszednie: 12/24 wolne: 24 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20	22-23	Kursuje w dni powszednie w godzinach 6-20 oraz w pozostałe dni w godzinach 9-17. Plik:Handicap reverse blue background.svg Linia częściowo obsługiwana taborem niskopodłogowym.
11	Ludowa ↔ Pomorzany Ludowa – Druckiego-Lubeckiego – Stalmacha – Nocznickiego – Firlika – Dubois – Parkowa – Malczewskiego – Matejki – Piłsudskiego – Piastów – Powstańców Wielkopolskich – Budziszyńska	8,7	35	powszednie: 12/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	19-20
12	Dworzec Niebuszewo ↔ Pomorzany Orzeszkowej – Asnyka – Kołłątaja – Wyzwolenia – Piłsudskiego – Piastów – Powstańców Wielkopolskich – Budziszyńska	6,9	29	powszednie: 6/12/20 wolne: 12/20 1.I, Wielkanoc, 25.XII: 20/24	18

Zajezdnie[]

Eksploatowane[]

Grafika	Zajezdnia	Data otwarcia	Ilość wagonów	Adres
	Golęcin	1898	89	ul. Wiszesława 18
	Pogodno	1934	160	al. Wojska Polskiego 200

Nieeksploatowane[]

Zajezdnia	Data otwarcia	Data likwidacji	Ilość wagonów	Adres
Kolumba	1885	1990	b.d.	ul. Kolumba 86-89
Niemierzyn	1907	2004	41	ul. Niemierzyńska 18A
Piotra Skargi	1879	1994	b.d.	ul. Piotra Skargi

Tabor[]

Liniowy^[1]
	Model	Liczba	Początek eksploatacji	Opis
	Konstal 105N	34	1975	Pierwszy w Szczecinie wagon 105N na ulice miasta wyjechał 18 marca 1975 (631 solo na linię 7). Dopiero później wagony zaczęto łączyć w składy dwuwagonowe (łączenie 105N w składy trójwagonowe nie jest możliwe ze względu na układ elektryczny). Przez pierwsze 15 lat nowe wagony trafiały wyłącznie do zajezdni Pogodno skąd wyjeżdżały na linie 4, 7, 8 i 9. Łącznie do roku 1979 Szczecin otrzymał 98 wagonów o numerach od 631 do 728. Obecnie wiele z tych wagonów jest już przebudowana na 105Na. Zachowano jednak jeden skład w historycznych barwach i z przywróconymi szybkami w kabinie motorniczego oraz nad drzwiami (720+701).
	Konstal 105Na	56	1981	Po zakończeniu dostaw wagonów serii 105N, w 1981 roku pierwsze wagony 105Na otrzymały numery od 731. W ten sposób powstała "dziura" w numeracji (brak numerów 729 oraz 730). W związku z kryzysem lat 80-tych, zakłady w Chorzowie nie były w stanie zapewnić wystarczająco dużej liczby wagonów, dlatego na przełomie lat 1981-1992 do Szczecina trafiło łącznie 74 wagonów tego typu (przez pierwsze 10 lat 50 egzemplarzy dostała Zajezdnia Pogodno, w latach 1991-1992 24 nowe wagony otrzymywała Zajezdnia Golęcin). W związku z tym, oraz chronicznym brakiem motorniczych, wzorem innych miast rozpoczęto łączenie wagonów w składy 3 wagonowe kursujące na najbardziej obciążonych liniach (2, 7 i 8). W warsztatach przy ulicy Klonowica dokonywano również przeróbek w starszych wagonach, zmieniając układ rozruchu.
	Konstal 105Np	2	1994	Po zakończeniu w 1992 roku produkcji wagonów 105Na, inżynierowie Konstalu rozpoczęli prace nad kolejnymi wersjami popularnych "stopiątek". Pierwszym efektem ich pracy były niezwykle awaryjne wagony 105Nb wyprodukowane na przełomie lat 1992-1993. Rozwinięciem tej konstrukcji były wagony 105Ne, natomiast ich rozwinięciem są jedyne 2 wyprodukowane wagony 105Np. Trafiły one do Szczecina i jeżdżą do dziś z numerami 1035 oraz 1036.
	Konstal 105Ng/S	12	2000	Na przełomie lat 2000 i 2001 w Centralnych Warsztatach przy ulicy Klonowica zmodernizowano 12 wagonów typu 105Na (8 z Zajezdni Pogodno oraz 4 z Zajezdni Golęcin). W rzeczywistości stopień ingerencji w konstrukcję okazał się tak duży, że powiedzieć można, iż są to zupełnie nowe wagony. Oznaczenie 105Ng/S pochodzi od niewielkiej serii wagonów 105Ng wybudowanych w Konstalu w latach 90-tych dla Warszawy. Wagony te otrzymały zupełnie nowe pudła przystosowane do 3 par drzwi wychylno-odskokowych, nowe układy rozruchu, nowe wózki, pulpity, przetwornice statyczne oraz system informacji pasażerskiej. Dodatkowo drugi wagon w składzie przebudowano na doczepę czynną poprzez poziome ułożenie głównej szafy elektrycznej. Pierwsze wagony otrzymały również połówkowy pantograf OTK-2.
	Konstal 105N2k/2000	14	2001	Od zwykłej "stopiątki" oprócz zastosowania nowoczesnej elektroniki, wagony 105N2k/2000 odróżnia głównie zupełnie przemodelowana ściana czołowa oraz tylna wykonana z tworzyw sztucznych, co ułatwia ich wymianę w razie kolizji. Od ich zaokrąglonych kształtów wagony te otrzymały przezwisko "bulwa". Nowe pudło wagonu jest o 5 centymetrów węższe od standardowego (2,4 m) i dostosowane do 3 par wychylno-odskocznych drzwi produkcji IFE. Zastosowano również łatwo zdejmowane pokrywy na wózki, a górna krawędź pudła stała się jednocześnie rynienką przeciwdeszczową.Dostawa 14 wagonów 105N2k/2000 dla Szczecina trwała 3 miesiące od maja do sierpnia 2001 roku. Jako pierwsze na miasto wyjechały wagony 783+784 z zajezdni Pogodno na linię 9. Kolejne wagony trafiały również do zajezdni Golęcin. Są to pierwsze od 1991 roku tyrystorowe tramwaje w Szczecinie. W okresie pomiędzy kasacją ostatniego egzemplarza 106Na, a dostawą pierwszych wagonów Tatra KT4Dt również jedyne.
	Protram 105N2k/2000/D	6	2007	W roku 2006 miasto otrzymało dofinansowanie z programów strukturalnych Unii Europejskiej, za które zakupiło czynne doczepy do wagonów 105N2k/2000 w liczbie 6 sztuk. Przetarg miał za zadanie wyłonić ich producenta, ale jeszcze przed jego ogłoszeniem pojawiały się pogłoski jakoby specyfikacja miała wykluczyć producenta innego niż Konstal. W rzeczywistości chorzowski producent nie zainteresował się przetargiem, a swoje oferty wystały firmy Modertrans oraz Cegielski z Poznania oraz Protram z Wrocławia. Po wielu protestach ze strony oferentów ostatecznie zdecydowano, że doczepy dostarczy wrocławski Protram. Pierwsza z nich przyjechała do Szczecina w dniu 13 listopada 2007 roku, a ostatnia 18 grudnia 2007 roku. Debiut liniowy pierwsze dwie doczepy miały 29 grudnia 2007 roku.
	Tatra KT4D	32	2006	Tramwaj produkcji czechosłowackiej wytwarzany w latach 1974-1997 w zakładach ČKD. Jest to jednokierunkowy, jednoprzestrzenny wagon silnikowy. Tramwaje tego typu eksploatowane w Szczecinie zostały sprowadzone jako używane z Berlina, wcześniej zostały gruntownie zmodernizowane w latach 90 w zakładach Bautzen. Pierwsza dostawa wagonów trwała na przełomie lat 2006-2007, wówczas sprowadzono 21 sztuk. Druga dostawa trwała od maja do listopada 2010 roku, sprowadzono wówczas dodatkowo 11 sztuk. W październiku 2012 podpisano umowę z BVG na dostawę 42 wagonów. Mają one przybyć do Szczecina na przełomie 2012-2013 roku. Obecnie część wagonów jest modernizowana w Szczecinie, gdzie wymianie ulega m.in. aparatura Siemensa na polską wyprodukowaną przez firmę Woltan, montaż monitoringu, modernizacja pulpitu motorniczego, a także zmiana malowania i tapicerki zgodnie z programem Floating Garden. Wszystkie wagony stacjonują w zajezdni Pogodno.
	Tatra T6A2D	54	2008	Tramwaj produkcji czechosłowackiej wytwarzany w latach 1988–1999 w zakładach ČKD. Jest to jednokierunkowy wagon silnikowy. Tramwaje tego typu eksploatowane w Szczecinie zostały gruntownie zmodernizowane w latach 90. w niemieckich zakładach Siemensa. Otrzymały one wtedy nowe drzwi, pantografy, wózki, siedzenia, okna. Były eksploatowane w Berlinie. Pierwszy wagon z pierwszej serii dostawy przybył do Szczecina w 2007. Pierwsze wagony drugiej serii zaczęto dostarczać od przełomu roku 2009 i 2010. Podobnie jak większość KT4D nie zostały one przemalowane i wciąż jeżdżą one w barwach niemieckiego przewoźnika BVG.
	Moderus Alfa HF09	2	2008	Tramwaj typu 105Na zmodernizowany w Modertrans Poznań. Modernizacja polegała na zmianie designu tramwaju, wnętrza, napędu, oraz likwidacji trzecich drzwi wagonu, a także wyposażono je w rozrusznik impulsowy. Modernizacji poddano 2 wagony, noszą one numery 501 i 502. Ten drugi został przebudowany na wagon doczepny. Stacjonują one w zajezdni Golęcin.
	Moderus Alfa HF10AC	2	2008	Poziom modernizacji podobny jak w przypadku wagonów HF09. Różnice polegają na usunięciu "skosów" z dolnej części pudła, drzwi tramwajów są całkowicie wypełnione szybą, ponadto zmieniono rodzaj rozruchu z impulsowego na indukcyjny. 5 wagonów przebudowano na doczepy czynne. Nadano im numery 503-512. Wszystkie wagony stacjonują w zajezdni Golęcin.
	PESA 120Na	6	2010	Pierwszy od kilkudziesięciu lat niskopodłogowy tramwaj w Szczecinie. Premiera odbyła się 13 listopada 2010 roku na terenie zajezdni Pogodno. Jest to niskopodłogowy, pięcioczłonowy tramwaj przegubowy produkowany przez bydgoską PESĘ. Po Szczecinie jeździ obecnie 6 takich pojazdów. Kursują one na liniach 7 i 8.

Muzealny
	Model	Początek eksploatacji	Koniec eksploatacji	Numer	Opis
	Nordwaggon Bremen	1925	1960	144	Tramwaje produkowane dla przedwojennego Szczecina w latach 1925-1935. Obecnie w Szczecinie użytkowany jest jeden zabytkowy tramwaj Bremen o numerze bocznym 144. Został on odbudowany w roku 2001 i wykorzystywany był na wakacyjnej linii turystycznej 0. Obecnie stanowi eksponat szczecińskiego Muzeum Techniki i Komunikacji.
	Düwag GT6	1996	2009	915, 919, ?	40-letnie tramwaje typu GT6 pojawiły się w Szczecinie w liczbie 33 sztuk w lutym 1996 r., sprowadzone z Düsseldorfu. Były to sześcioosiowe wagonu przegubowe, posiadające czworo harmonijkowych drzwi i pantograf nożycowy. W 2004 roku rozpoczęto ich wycofywanie spowodowane zakończeniem najwyższego wieku po remoncie (8 lat). Kolejnym argumentem były niestandardowe obręcze w kołach, niezgodne z polską normą (obręcze niszczyły torowisko i były za szerokie). 3 argumentem był brak części zamiennych i brak remontów, co spowodowało szybką degenerację wozów. Ostatnim tramwajem GT6 w ruchu liniowym był wagon #512, wycofany jako ostatni 31 marca 2009. 3 wagony GT6 zachowano na historyczne. Jednemu z nich o numerze #919 przywrócono oryginalne malowanie Düsseldorfskie i ma w przyszłości wyjechać na linię turystyczną.
	Konstal 105N	1975	2001	720+701	liniowo-historyczny skład 105N, częściowo przywrócony do dawnego wyglądu. Podczas ostatniego remontu zlikwidowano oryginalne listwy i pomalowano siedzenia na czerwono-żółto, co oddaliło skład od historycznego wyglądu.
	Plik:Muzeum techniki sn (39).jpg Düwag B4	1996	2000	953	W 1996 roku, razem z wagonami GT6 do Szczecina kupiono także 11 doczep typu B4. Jednak zaledwie połowa tych wagonów weszła do eksploatacji. W przeciwieństwie do tramwajów GT6, nie dostały w Szczecinie barw zakładowych (jeździły albo w oryginalnych barwach z Niemiec, albo pomalowane w reklamy). Są to jednokierunkowe, czteroosiowe doczepy bierne, wyposażone w troje drzwi, z czego pierwsze są jednoskrzydłowe. Doczepy były eksploatowane jedynie 4 lata. Większość tramwajów typu B4 skasowano, na historyczne zachowano 2 doczepy: #551 oraz #953II. Obydwie zostały wyremontowane i stacjonują obecnie w MTiKZ.
	Plik:40516 167.jpg Konstal N	1948	1996	8 wagonów	Tramwaje produkowane w zakładach Konstal w Chorzowie oraz Stoczni Gdańskiej. W późniejszym czasie większość z nich została przebudowana na wozy jednokierunkowe. 7 tramwajów zostało przebudowanych na wagony gospodarcze, natomiast wagon o numerze 167 został przeznaczony na wóz historyczny.

Skreślony
	Модель	Количество	Начало эксплуатации первого вагона в городе	Окончание эксплуатации последнего вагона в городе	Комментарий
	DWM GT8M	9	2002	2009
	100px Tatra T6B5	22	1991		Из них пять проданы в Екатеринбург, два — в Нижний Новгород
	КМ		1945	1965
	КП		1945	1960-е	Прицепной к КМ
	КТВ-55	1	1960-е	1979
	КТП-55	1	1960-е	1979	Прицепной к КТВ-55
	КТМ-1	>38	1947	1974
	КТП-1	>39	1947	1974	Прицепной к КТМ-1
	КТМ-2	>32	1964	1970-еSzablon:Нет АИ
	КТП-2	>32	1964	1970-еSzablon:Нет АИ	Прицепной к КТМ-2
	КТМ 71-608К	1	1994	2009	Переоборудован в вагон-хоппер-дозатор
	ЛП-49	1	1959	1973	Прицепной к ЛМ-49
	МС-1	2	1940-е	1950-е	Оба вагона были модернизированы
	МТВ-82	46	1950-е	1981
	ПВ	>1	1940-е	1950-е	Прицепной вагон к МВ. Но, так как в Минске таких вагонов не было, он «цеплялся» к любым другим вагонам.
	100px РВЗ-6	13	1966	2008^[2]
	100px РВЗ-6М	56	1966
	100px РВЗ-6М2	200	1975		15 из них были переоборудованы в РВЗ-ДЭМЗ, 1 — в сетеизмеритель, 3 находятся в музее
	100px РВЗ-ДЭМЗ	14	1999	2008	Ещё один был отправлен в музей, но позже переоборудован в вагон-платформу с подъёмным краном
	Ф	>8	1945	1964
	Х	>15	1930-е	1965
	М	5	1930-е	1965	Прицепной к Х

Techniczny
	Модель	Количество	Начало эксплуатации	Окончание эксплуатации	Комментарий
	Tatra T6B5	1	20011		Вагон жёлобоочиститель
	ВТК-09Д	1	2009	2009	Вагон хоппер-дозатор из Мозыря. Работал на реконструкции линии по пр. Машерова.
	ГС-4	3	1978		Щёточный снегоочиститель
	КТМ 71-608К	1	2009		Вагон-хоппер-дозатор, переоборудован из пассажирского вагона
	НТТРЗ	1	1987	2000-е	Вагон сетеизмеритель на базе РВЗ-6М2
	РШМв-1	1	1998		Вагон рельсошлифовальщик на базе 71-605
	МПРП	1	2009		Машина Путевая Ремонтно Подбивочная
	ВТК-24	1			Вихревой снегоочиститель (очищает рельсовый путь от снега потоком воздуха)
	РВЗ-ДЭМЗ	1	2009		Вагон с крановой платформой. Ранее музейный 385, ещё раньше — пассажирский 382.
	РВЗ-6М2	2	2003		Один — вагон сетеизмеритель переоборудованный из пассажирского вагона; предназначение второго неизвестно

Infrastruktura[]

Nieużywane torowiska[]

Odcięte od sieci[]

Zdjęcie	Ulica/Miejsce	Opis
	Piotra Skargi	Zachowane tory do nieistniejącej zajezdni tramwajowej
	Kolumba/Dworzec Główny	Stary tor techniczny
	Al.Niepodległości - Gmach Poczty	Stary tor techniczny